Little Boy & Nightingale (B) Blues Stekense Rhythm 'n Blues Club (05-01-2018) reporter & photo credits: Marcel info club: SR&BC info band: Little Boy & Nightingale © Rootsville 2018

Het eerste optreden van 2018 is een feit en ik hoefde daarvoor zelfs niet heel ver te rijden. Op naar Stekene voor hun maandelijkse Bluescafé in Willy’s Place, de locatie van de SRBC. Shame on me want het was slechts de eerste keer dat ik hun nieuw lokaal betrad. Een loods die binnenin prachtig is ingericht en volgehangen met memorabilia die verwijzen naar de muziekpassie van de eigenaar.
Om het jaar in te zetten hadden ze daar het duo Little Boy & Nightingale uitgenodigd.

Little Boy & Nightingale aka Wouter Verhelst en Ilse Van Dooren zijn een duo met een passie voor blues, country en rock'n'roll. Dit straalt er zeker vanaf in hun act. Een breed repertoire dat zich niet enkel beperkt tot blues maar zeer gevarieerd loopt over swingende rock’n roll , country en het betere rootswerk. Het geheel uitgevoerd op akoestische gitaar, mondharmonica, percussie en de aangename stem van Ilse Van Dooren.

Er was veel volk komen opdagen voor deze Nieuwjaarsgig en gelijk hadden, want het duo serveerde ons een zeer gevarieerd programma startend met het swingende ‘Will The Circle be Unbroken’. Verder kregen we nog standards voorgeschoteld als ‘Can’t Judge A Book By The Cover’, Johnny Cash’ ‘Jackson’, ‘Down By The Riverside’ van Sonny Terry & Brownie McGhee, ‘When Love come To Town’, Bessie smith werd alle eer aangedaan met een prachtige versie van ‘ Nobody Knows When your Down and Out’. Allemaal standards en klassiekers hoor ik jullie al denken. Inderdaad maar gebracht met dat typische Little Boy & Nightingale-sausje die een heel andere dimensie aan deze topsongs geeft. Ze vergeten echter ook niet om eigen nummers te brengen die van hoge kwaliteit zijn, zoals de nieuwe songs ‘Diggin’, ‘When Jonnhy starts to Dance’ of ‘We Will Be Allright’ welke een ode brengt aan het publiek zonder wie de muzikanten niks zouden zijn. Voorwaar een goed gevulde eerste set.

We kregen even de tijd om de innerlijke mens te versterken waarna we ons konden opmaken voor deel twee. Het duo ging verder op hun élan en Wouter kon tonen wat hij allemaal in huis heeft en dat is heel wat. Een begenadigde gitarist en meer dan verdienstelijke smoelschuiver. In songs als ‘Pride & Joy’ van wijlen SRV en ‘As The Crow Flies’ van Tony Joe White haalde hij de slide boven en masseerde hij de nek van zijn gitaar met grote klasse, voeg hierbij de warme stem van Ilse en het geheel was compleet. We kregen nog all time rockklassiekers tussen de kiezen als ‘Old Time Rock ’n Roll’ van Bob Seger en ‘Shake Rattle and Roll’ van goeie ouwe Bill Haley en zijn Comets. Zelfs Elvis met ‘Suspicious Mind’ of The Boss met ‘I’m On Fire’ ontbraken niet op het appel. Ondertussen waren we aan het eind van het optreden gekomen en kregen we nog een stevige ‘Working Too Hard’ als uitsmijter.

Zo’n optreden verdiende natuurlijk een meer dan verdiende bisser en dat kregen we ook met ‘Honky Tonk Woman’ van Rolling Stones en een extra toemaatje met ‘Bring It On Home To Me’ van de grote Sam Cooke. Iedereen meer dan tevreden en een ideaal begin van het nieuwe jaar. Bedankt Stekene, bedankt Little boy and Nightingale voor de “feel good music”, u was geweldig.

Volgende week zijn we er weer voor het optreden van Rootbag. See you there !

Marcel.